समाजे साक्षाद् दृश्यते यत् सर्वे ब्राह्मणाः सात्विक -प्रवृत्ते: न भवन्ति।
तथा न च जन्मतः परमेश्वर-चिन्तकाः सन्ति।
ब्राह्मणेषु अपि प्रचुराः जनाः तामसिक-राजसिकौ प्रवृत्ते: भवन्ति । तथा च, ये जनाः परम्परागतरूपेण क्षत्रियाः इति वदन्ति,
तेषां बालकाः शूरा न भवन्ति।
एतत् विश-शूद्राणां विषये वक्तुं शक्यते ।
प्रत्येकं प्रकारस्य व्यक्तिः समाजे जायते।
कस्मिन्नपि जनो जात्यां जन्मना
कोऽपि महत्त्वम् न प्राप्नोति।
अपितु पूर्वजीवने अर्जितानां सद्कर्म-संस्कारेभिस्तथा मातापितृभि: पारिवेषिकस्य
गुणैश्च जनो महत्त्वं प्राप्नोति।१।
व्यक्ते: प्रवृत्तय: च तदनुसारं तस्य वृत्य: व्यक्तिं श्रेष्ठं करोति। कस्मिन् जातौ जन्मं गृहीत्वा न श्रेष्ठो भवति।
और उसके अनुरूप वृत्ति ही उस व्यक्ति को श्रेष्ठ बनाती है। नाकि केवल किसी जाति में जन्म लेने से कोई श्रेष्ठ नहीं हो जाता है।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें