शनिवार, 5 मार्च 2022

ईसामसीह और जाटों की कथा -भविष्य पुराण-


भविष्यपुराणम् /पर्व ३ (प्रतिसर्गपर्व)/खण्डः ३/अध्यायः ०२

← अध्यायः ०१भविष्यपुराणम् /पर्व ३ (प्रतिसर्गपर्व)/खण्डः ३
अध्यायः ०२
अज्ञातलेखकः
अध्यायः ०३ →

।। सूत उवाच ।। ।।
प्रातः काले च संप्राप्ते पांडवाः पुत्रशोकिनः ।।
प्रेतकार्याणि ते कृत्वा भीष्मान्तिकमुपाययुः ।। १ ।।
राजधर्मान्मोक्षधर्मान्दानधर्मान्विभागशः ।।
श्रुत्वायजन्नश्वमेधैस्त्रिभिरुत्तमकर्मभिः ।।२।।
षट्त्रिंशदब्दराज्यं हि कृत्वा स्वर्गपुरं ययुः ।।
जनिष्यन्ते तदंशा वै कलिधर्म विवृद्धये ।। ३ ।।
।। व्यास उवाच ।। ।।
इत्युक्त्वा स मुनिः सर्वान्पुनः सूतो वदिष्यति ।।
गच्छध्वं मुनयः सर्वे योगनिद्रावशो ह्यहम् ।।
चक्रतीर्थे समाधिस्थो ध्यायेऽहं त्रिगुणात्परम् ।। ४ ।।
इति श्रुत्वा तु मुनयो नैमिषारण्यवासिनः ।।
योगसिद्धिं समास्थाय गमिष्यंत्यात्मनोन्तिके ।। ५ ।।
द्वादशाब्दशते कालेऽतीते ते शौनकादयः ।। ६ ।।
उत्थाय देवखाते च स्नानध्यानादिकाः क्रियाः ।।
कृत्वा सूतान्तिकं गत्वा वदिष्यंति पुनर्वचः ।। ७ ।।
।। ऋषय ऊचुः ।। ।।
विक्रमाख्यानकालोऽयं द्वापरे च शिवाज्ञया ।।
विनीतान्भगवन्भूमौ तदा तान्नृपतीन्वद ।। ८ ।। ।।
।। सूत उवाच ।। ।।
स्वर्गते विक्रमादित्ये राजानो बहुधाऽभवन् ।।
तथाष्टादश राज्यानि तेषां नामानि मे शृणु ।। ९ ।।
पश्चिमे सिंधुनद्यंते सेतुबन्धे हि दक्षिणे ।।
उत्तरे बदरीस्थाने पूर्वे च कपिलान्तिके ।।3.3.2.१ ०।।
अष्टादशैव राष्ट्राणि तेषां मध्ये बभूविरे ।।
इंद्रप्रस्थं च पांचालं कुरु क्षेत्रं च कापिलम् ।। ११ ।।
अन्तर्वेदी व्रजथ्यैवाजमेरं मरुधन्व च ।।
गौर्ज्जरं च महाराष्ट्रं द्राविडं च कलिंगकम् ।। १२ ।।
आवंत्यं चोडुपं वंगं गौडं मागधमेव च ।।
कौशल्यं च तथा ज्ञेयं तेषां राजा पृथक्पृक् ।। १३ ।।
नानाभाषाः स्थितास्तत्र बहुधर्मप्रवर्तकाः ।।
एवमब्दशतं जातं ततस्ते वै शकादयः ।।१४।।
श्रुत्वा धर्मविनाशं च बहुवृंदैः समन्विताः ।।
केचित्तीर्त्वा सिंधुनदीमार्य्यदेशं समागताः ।। १५ ।।
हिमपर्वतमार्गेण सिंधुमार्गेण चागमन् ।।
जित्वार्य्याल्लाँठयित्वा तान्स्वदेशं पुनराययुः ।। १६ ।।
गृहीत्वा योषितस्तेषां परं हर्षमुपाययुः ।।
एतस्मिन्नन्तरे तत्र शालिवाहनभूपतिः ।। १७ ।।
विक्रमादित्यपौत्रश्च पितृराज्यं गृहीतवान् ।।
जित्वा शकान्दुराधर्षांश्चीनतैत्तिरिदेशजान् ।। १८ ।।
बाह्लीकान्कामरूपांश्च रोमजान्खुरजा च्छठान् ।।
तेषां कोशान्गृहीत्वा च दंडयोग्यानकारयत् ।। १९ ।।
स्थापिता तेन मर्य्यादा म्लेच्छार्याणां पृथक्पृथक् ।।
सिंधुस्थानमिति ज्ञेयं राष्ट्र मार्य्यस्य चोत्तमम् ।।3.3.2.२०।।
म्लेच्छस्थानं परं सिन्धोः कृतं तेन महात्मना ।।
एकदा तु शकाधीशो हिमतुंगं समाययौ ।। २१ ।।
हूणदेशस्य मध्ये वै गिरिस्थं पुरुषं शुभम् ।।
ददर्श बलवान्राजा गौरांगं श्वेतवस्त्रकम् ।। २२ ।।
को भवानिति तं प्राह स होवाच मुदान्वितः ।।
ईशपुत्रं च मां विद्धि कुमारीगर्भसंभवम् ।। २३ ।।
म्लेच्छधर्मस्य वक्तारं सत्यव्रतपरायणम् ।।
इति श्रुत्वा नृपः प्राह धर्मः को भवतो मतः ।। २४ ।।
श्रुत्वोवाच महाराज प्राप्ते सत्यस्य संक्षये ।।
निर्मर्यादे म्लेच्छदेशे मसीहोऽहं समागतः ।। २५ ।।
ईशामसी च दस्यूनां प्रादुर्भूता भयंकरी ।।
तामहं म्लेच्छतः प्राप्य मसीहत्वमुपागतः ।। २६ ।।
म्लेच्छेषु स्थापितो धर्मो मया तच्छृणु भूपते ।।
मानसं निर्मलं कृत्वा मलं देहे शुभाशुभम् ।।२७।
नैगमं जपमास्थाय जपेत निर्मलं परम्।।
न्यायेन सत्यवचसा मनसैक्येन मानवः ।। २८ ।।
ध्यानेन पूजयेदीशं सूर्यमंडलसंस्थितम् ।
अचलोऽयं प्रभुः साक्षात्तथा सूर्योचलः सदा ।। २९ ।।
तत्त्वानां चलभूतानां कर्षणः स समंततः ।।
इति कृत्येन भूपाल मसीहा विलयं गता ।। 3.3.2.३० ।।
ईशमूर्तिर्हृदि प्राप्ता नित्यशुद्धा शिवंकरी ।।
ईशामसीह इति च मम नाम प्रतिष्ठितम् ।। ३१ ।।
इति श्रुत्वा स भूपालो नत्वा तं म्लेच्छपूजकम्।।
स्थापयामास त तत्र म्लेच्छस्थाने हि दारुणे ।। ३२ ।।
स्वराज्यं प्राप्तवान्राजा हयमेधमचीकरत् ।।
राज्यं कृत्वा स षष्ट्यब्दं स्वर्गलोकमुपाययौ।।
स्वर्गते नृपतौ तस्मिन्यथा चासीत्तथा शृणु ।। ३४ ।।
इति श्रीभविष्ये महापुराणे प्रतिसर्गपर्वणि चतुर्युगखण्डापरपर्याये कलियुगीयेतिहाससमुच्चये शालिवाहनकाले द्वितीयोऽध्यायः।।२।।


भविष्यपुराणम् /पर्व ३ (प्रतिसर्गपर्व)/खण्डः ४/अध्यायः ०२

← अध्यायः ०१भविष्यपुराणम् /पर्व ३ (प्रतिसर्गपर्व)/खण्डः ४
अध्यायः ०२
अज्ञातलेखकः
अध्यायः ०३ →

।। सूत उवाच ।। ।।
वयहानिर्महीपालो मध्यदेशे स्वकं पदम् ।।
गृहीत्वा ब्रह्मरचितमजमेरमवासयत् ।। १ ।।
अजस्य ब्रह्मणो मा च लक्ष्मीस्तत्र रमा गता ।।
तया च नगरं रम्यमजमेरमजं स्मृतम् ।। २ ।।
दशवर्षं कृतं राज्यं तोमरस्तत्सुतोऽभवत् ।।
पार्थिवैः पूजयामास वर्षमात्रं महेश्वरम् ।। ३ ।।
इंद्रप्रस्थं ददौ तस्मै प्रसन्नो नगरं शिवः ।।
तदन्वये च ये जातास्तोमराः क्षत्रियाः स्मृताः ।। ४ ।।
तोमरावरजश्चैव चयहानिसुतः शुभः ।।
नाम्ना सामलदेवश्च प्रश्रितोऽभून्महीतले ।। ५ ।।
सप्तवर्षं कृतं राज्यं महादेवस्ततोऽभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यमजयश्च ततो भवत् ।। ६ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं वीरसिंहस्ततोऽभवत् ।।
शतार्द्धाब्दं कृतं राज्यं ततो बिंदुसुरोऽभवत् ।। ७ ।।
पितुरर्द्धं कृतं राज्यं मध्यदेशे महात्मना ।।
तस्माच्च मिथुनं जातं वीरा वीरविहात्तकः ।। ८ ।।
विक्रमाय ददौ वीरां पिता वेदविधानतः ।।
स्वपुत्राय स्वकं राज्यं मध्यदेशान्तरं मुदा ।। ९ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं माणिक्यस्तत्सुतोभवत् ।।
शतार्द्धाब्दं कृतं राज्यं महासिंहस्ततोऽभवत् ।। 3.4.2.१० ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं चंद्रगुप्तस्ततोऽभवत्।।
पितुर्द्धं कृतं राज्यं तत्सुतश्च प्रतापवान् ।। ११ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं मोहनस्तत्सुतोऽभवत् ।।
त्रिंशदब्दं कृतं राज्यं श्वेतरायस्ततोऽभवत् ।।१२।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं नागवाहस्ततोऽभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं लोहधारऽस्ततोभवत् ।। ।। १३ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं वीरसिंहस्ततोऽभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं विबुधस्तत्सुतोऽभवत् ।। १४ ।।
शतार्द्धाब्दं कृतं राज्यं चंद्रराय स्ततोभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं ततो हरिहरोऽभवत् ।।१५।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं वसंतस्तस्य चात्मजः ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं बलांग स्तनयोऽभवत् ।। १६ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं प्रमथस्तत्सुतोऽभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यमंगरायस्ततोऽभवत् ।। १७ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं विशालस्तस्य चात्मजः ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं शार्ङ्गदेवस्ततोऽभवत् ।। १८ ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं मंत्रदेवस्ततोऽभवत् ।।
पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं जयसिंहस्ततोऽभवत् ।।१९।।
आर्यदेशाश्च सकला जितास्तेन महात्मना ।।
तद्धनैः कारयामास यज्ञं बहुफलप्रदम् ।। 3.4.2.२० ।।
ततश्चानंद देवो हि जातः पुत्रः शुभाननः ।।
शतार्द्धाब्दं कृतं राज्यं जयसिंहेन धीमता ।। २१ ।।
तत्सुतेन पितुस्तुल्यं कृतं राज्यं महीतले ।।
सोमेश्वरस्तस्य सुतो महाशूरो बभूव ह ।। २२ ।।


अनंगपालस्य सुतो ज्येष्ठां वै कीर्तिमालिनीम् ।।
तामुद्वाह्य विधानेन तस्यां पुत्रानजीजनत् ।। २३ ।।
धुंधुकारश्च वै ज्येष्ठो मथुराराष्ट्रसंस्थितः ।।
मध्यः कुमाराख्यसुतः पितुः पदसमास्थितः ।।२४।।

महीराजस्तु बलवांस्तृतीयो देहलीपतिः ।।
सहोद्दीनस्य नृपतेर्वशमाप्य मृतिं गतः ।। २५ ।।
चपहानेश्च स कुलं छाययित्वा दिवं ययौ ।।
तस्य वंशे तु राजन्यास्तेषां पत्न्यः पिशाचकैः ।।२६।।

__________________________________
म्लेच्छैश्च भुक्तवत्यस्ता बभूबुर्वर्णसंकराः ।।
न वै आर्या न वै म्लेच्छा जट्टा जात्या च मेहनाः ।। २७ ।।

मेहना म्लेच्छजातीया जट्टा आर्यमयाः स्मृताः ।।
क्वचित्कचिच्च ये शेषाः क्षत्रियाश्चपहानिजाः ।। २८ ।।


इति श्रीभविष्ये महापुराणे प्रतिसर्गपर्वणि कलियुगीयेतिहास समुच्चये प्रमरवंशवर्णनं नाम द्वितीयोऽध्यायः ।। २ ।।


कोई टिप्पणी नहीं:

एक टिप्पणी भेजें